Gies Backes (1977) haalt de inspiratie voor zijn schilderijen uit zijn directe omgeving. Daarbij wordt hij niet aangetrokken door bijzondere of afwijkende objecten of situaties, integendeel, hij heeft meer oog voor het gewone, het banale. Althans, zo lijkt het.
Backes streeft ernaar om dat ogenschijnlijk saaie fascinerend te maken. Hij slaagt erin om door middel van het verbeelden van het alledaagse, verhalen te vertellen. Open verhalen die op verschillende manieren kunnen worden ingevuld. Afhankelijk van de creativiteit maar ook van de herinneringen en de ervaringen van de kijker.
Speciaal voor deze expositie toont hij een aantal werken die hun oorsprong niet in zijn eigen leefomgeving hebben. Het zijn beelden die zijn voortgekomen uit observaties tijdens vakanties, onder meer een bezoek aan een slaperig kustplaatje in Portugal. Een plek waar nagenoeg niets gebeurt maar wat voor de schilder een onuitputtelijke bron voor inspiratie blijkt te zijn. “Make the dust stick” is een ode aan deze stoffige leegte en tegelijk een reisverslag in verf.